4 months and 2 weeks to be exact mula ng masumpungan kong magblog, testing lang nung una, curious eh syempre. Kalokohan pa unang blog ko na ibinasura ko na dahil daming tanong na bumagabag sa isip nung mga nakabasa (yun pala mas malala sila... pwe!) Tambay tambay sa chatroll ng isang partikular na blog site. "hi, hello, kamusta na, gandang umaga, eraaaaaaa" ganyan ang kadalasang eksena. TAE! hanggang dun lang pala yun...
Sa blog kung papasok kang mag-isa, lalabas ka ding mag-isa, ganun yun eh, wag ka na mag-expect, asa ka pa eh bat di ka mag-aral makipagplastikan tanga! Although ang blog ay isang outlet ng lahat ng uri ng pakiramdam, pwede kang magmura, pwede kang tumae, pwede kang dumura, pwede kang suminga, pwede kang magmahal, pwede kang magsalsal, pwede ka ring
maging hangal, pwede kang sumigaw, pwede kang pumalahaw, pwede kang sumayaw at yun ang importante, kailangan mong sayawan ang mga tugtog nila at mahalagang marunong kang sumayaw dahil kung hindi... BLAG! sa kangkungan ka pupulutin...
Wag kang magmadali sa lahat ng aspeto, wag kang pasilaw sa dami ng comment, sa dami ng naglike, sa dami ng visitor. Step by step yan eh at bago ka makarating sa gusto mong puntahan para kang kotseng mapa-flatan, buti kung ganon lang... eh kung sumalpok ka? ligwak, laglag, diretso ka sa bangin ng sentimyento, bwenas mo pag may isa o dalawa na mag-aabot ng kamay sayo, kung meron pahalagahan mo, ingat lang baka ma-envelope ka panibagong expectation na naman yun.
Tutal naman ikaw ang hari ng site mo,gawin mo lahat ng gusto mo, tumuwad ka, magtumbling ka, mag-blog ka ng mag-blog hanggang sa mangarag ka. Dedma na lang sa mga negative reaction ng iba, sagabal sa pag-unlad yan. Dire-diretso lang, panatiliin mo lang na bukas ang isip mo, di mo naman sila kilala at di rin naman nila alam ang totoo kung ano ka at kung sino ka. Lagi mo lang tatandaan na hindi lahat ng KA-BLOG ay KA-BLAG, makakasumpong ka rin... era.
Sa blog kung papasok kang mag-isa, lalabas ka ding mag-isa, ganun yun eh, wag ka na mag-expect, asa ka pa eh bat di ka mag-aral makipagplastikan tanga! Although ang blog ay isang outlet ng lahat ng uri ng pakiramdam, pwede kang magmura, pwede kang tumae, pwede kang dumura, pwede kang suminga, pwede kang magmahal, pwede kang magsalsal, pwede ka ring
maging hangal, pwede kang sumigaw, pwede kang pumalahaw, pwede kang sumayaw at yun ang importante, kailangan mong sayawan ang mga tugtog nila at mahalagang marunong kang sumayaw dahil kung hindi... BLAG! sa kangkungan ka pupulutin...
Wag kang magmadali sa lahat ng aspeto, wag kang pasilaw sa dami ng comment, sa dami ng naglike, sa dami ng visitor. Step by step yan eh at bago ka makarating sa gusto mong puntahan para kang kotseng mapa-flatan, buti kung ganon lang... eh kung sumalpok ka? ligwak, laglag, diretso ka sa bangin ng sentimyento, bwenas mo pag may isa o dalawa na mag-aabot ng kamay sayo, kung meron pahalagahan mo, ingat lang baka ma-envelope ka panibagong expectation na naman yun.
Tutal naman ikaw ang hari ng site mo,gawin mo lahat ng gusto mo, tumuwad ka, magtumbling ka, mag-blog ka ng mag-blog hanggang sa mangarag ka. Dedma na lang sa mga negative reaction ng iba, sagabal sa pag-unlad yan. Dire-diretso lang, panatiliin mo lang na bukas ang isip mo, di mo naman sila kilala at di rin naman nila alam ang totoo kung ano ka at kung sino ka. Lagi mo lang tatandaan na hindi lahat ng KA-BLOG ay KA-BLAG, makakasumpong ka rin... era.
Pumasok ba koment ko?
TumugonBurahinRak N roll man!
Ang drama mo Ate Era. hehehee.
Ikaw na the best ka
Kumicareless whisper na ako ngayon.
TumugonBurahin